Ekki var siglt um helgina.

Ég fór ekki á svarfugl um helgina. Hann hékk í NA strekkingi fram eftir laugardeginum. Konan var enn slöpp eftir flensuna, þannig að við fórum ekki á sjó. Heima á Raufarhöfn hefði veið sagt að hún væri tussuleg, en það segir maður ekki á blogginu.

Þessum bát sigldum við framhjá út af Dýrafirði í fyrra sumar og tókum þessa mynd. Þrem tímum síðar var báturinn sigldur niður af hraðfiskibát.

Ég hef verið með í því að sigla niður bát. Báturinn, sem var 11 tonna Bátalónsbátur sökk á innan við tveim mínútum. það er ekki hægt að lýsa því með orðum hvernig okkur  leið meðan við vorum að tína mannskapinn upp úr sjónum. En sem betur fer slasaðist enginn.

 

 

 

Þar sem jökulinn ber við himinn, hættir landið að vera til, og jörðin fær hlutdeild í himninum, þar búa ekki neinar sorgir, þess vegna er gleði ekki nauðsynleg, þar ríkir fegurðin ein ofar hverri kröfu. H.K.L.